Wyjątkowa

Wyjątkowa

Była w świecie gdzieś dziewczyna,

Od zwyczajnych całkiem inna.

Miała w sobie takie coś,

Co budziło w paniach złość.

Przyciągała męski wzrok,

Choć ją zawstydzało to.

Piękna niczym Afrodyta,

A zarazem lekko skryta.

Słodka nad nią tajemnica,

Może ma być sensem życia?

Na imprezie ją poznałem

I już wtedy zrozumiałem...

To kobieta wyjątkowa,

Cudo w niej musiano schować.

Bardzo miła i zabawna,

Szczupła, zgrabna i powabna.

Bliżej poznać się z nią chciałem,

Zachwytu nie ukrywałem.

Chyba serce jej już skradłem,

Ona jest mym wielkim skarbem.