Wiersze

Maska

Pewnego razu postanowiłem,

Zawziąłem się mocno i tak zrobiłem.

Nadszedł już czas na jakieś zmiany,

Bo ten który minął jest zmarnowany.

Między obcych poszedłem, co mnie nie znali,

Włożyłem maskę, którą zaakceptowali.

Tak dużo lepiej żyjąc wśród ludzi

Przecież samotność strasznie się nudzi.

Jest dużo imprez, kolegów wielu

Lecz czegoś brak mi mój przyjacielu.

Nie zdrowe jest ponoć izolowanie,

Lecz gorsze siebie oszukiwanie.

Że taki jestem już uwierzyłem,

Prawdę pod maską sztuczną ukryłem.

Kłamstwo jednak ma krótkie nogi

I zawsze prawda na jaw wychodzi.

Zapamiętaj dobrze mój przyjacielu

Zawsze bądź sobą dążąc do celu.

Nie warto niszczyć swojego życia

Chowając coś nie do ukrycia.

Nadejdzie bowiem chwila znienacka

Gdy z twarzy Twojej odpadnie maska.

Ukażą się wtedy z przeszłości obrazy

Skreślając wszystko to o czym marzysz.

Zostawią Cię wtedy ludzie fałszywi

Przypomną się znowu z przeszłości prawdziwi.

Przyjaciele od których się odwróciłeś

Wciąż stoją obok ciesząc się, że wróciłeś.

Pamiętaj zatem mój przyjacielu

Dbaj o skarb przyjaźni, bo zna go niewielu

Odejdź

Przyjaciółką jesteś mą?

Odejdź więc daleko stąd!

Przyjacielem jestem Twym,

Bo nie radzę sobie z tym.

Daje znaki, kocham Cię,

Jednak Ty olewasz mnie.

Widzisz kiedy się spotkamy,

Prawie z sobą nie gadamy.

Brak mi Twojej obecności,

Brak Twojej dawnej bliskości.

W oczy wzajemnie patrzymy,

Z uśmiechem tylko milczymy.

Nie klei nam się rozmowa,

Nie da zacząć się od nowa.

Jest więź silna między nami,

Jednak jest też wiele granic.

Ja wciąż z samotnością walczę

I w ukryciu cicho płaczę.

Ty w ramionach znów nowego

Poszukujesz szczęścia swego.

Znieść nie mogę już patrzenia,

Serca bólu i krwawienia.

Chociaż ciągle kocham Cię,

Odejdź proszę, zostaw mnie!

Doświadczenia

Wszystko w życiu się zmienia...

Zmieniają nas doświadczenia.

Ich bagaż coraz to większy mam,

Nigdy nie będę już taki sam.

Zbyt wiele w życiu się wydarzyło,

Zbyt wielu ludzi już zawodziło.

Chociaż tak rzadko sięgałem dna,

To styczność z nim miałem każdego dnia.

Czymże jest ból dzisiaj dla ludzi?

W świetle problemów strachu nie budzi.

Do bólu się ludzie przyzwyczajają,

Z nadmiaru problemów nieraz umierają...

Ciała rany i ból przyjmują,

Zabliźniają się i regenerują.

Psychika nasza nie umie tego,

Łamie się bardziej od problemu kolejnego.

Jedni szukają w alkoholu rozwiązania,

Inni co gorsze, chwytają się ćpania.

Kolejni w depresję szybko wpadają,

A jeszcze inni agresją wybuchają.

Każda z reakcji wymienionych wyżej,

Odbija się na tych, którzy są najbliżej.

Problem pozornie człowieka jednego,

Skutkuje zmianami w otoczeniu jego.

Tak często rodzina i przyjaciele,

Cierpią okropnie wiedząc niewiele.

Gdy mamy więcej bliskich z problemami,

Wtedy w problemy popadamy sami.

Pomagać innym tak bardzo chcemy,

A sami pomocy potrzebujemy.

To wszystko zmienia nasze myślenie,

Zmienia całe na życie patrzenie.

Zawsze mówiłem, że się nie zmienię,

Inaczej pokazało życia doświadczenie...

Romantyk

Jest na świecie człowiek taki...

Męski, żeński czy nijaki?

Chociaż śmieszne to pytanie,

Trudna jest odpowiedź na nie.

Niby facet z krwi i kości,

Ale skąd w nim te czułości?

Bardzo skryty i wrażliwy,

Opiekuńczy i troskliwy.

W niebo pełne gwiazd świecących

Lubi patrzeć nie myślący.

Wiersze pisać także umie,

Romantyka nie zrozumiesz.

I choć prawie takich nie ma

Kawał z niego dżentelmena.

Latek wcale nie ma sporo

Lecz kawaler ciągle solo.

Dziwne to jest samo w sobie

Nie ucieka on od kobiet.

Wszystkie z góry go zlewają,

Jako kumpla tylko mają.

Oczy szeroko otwarte

Rozglądają się uparcie.

Nie dostrzega z boku brania

Asia, Kasia, Renia, Ania.

Z czasem słyszy Ty idioto

Przecież one chcą być z Tobą.

On to puszcza ucha mimo

Myśląc, gdzie jesteś dziewczyno.

Gdzie ta jego jest jedyna?

Jak ją znaleźć i zatrzymać?

Wciąż jeszcze nie trafił na nią,

Nie ujmuje więc staraniom.

Pewnie wkrótce się odnajdą,

Ale czy szczęście ogarną?

Zesłany

Zesłany z misją przez Boga z nieba,

By pomóc na ziemi, tym co potrzeba.

Walkę podejmie z siłami zła,

Nie da Cię zepchnąć w otchłań do dna.

Murem za Tobą zawsze czujnie stoi,

Za rękę złapie, kiedy się boisz.

On Cię wysłucha i radą służy,

Pomoże, kiedy masz problem duży.

W każdej sytuacji, w każdej życia chwili,

Gdy nie masz nikogo, wszyscy Cie opuścili,

On jest przy Tobie, on Cię nie zostawi,

Poda chusteczkę, gdy oko łzawi.

Złapie w ramiona i mocno przytuli,

W płaczu żewnym Ciebie utuli.

On z nieba gwiazdkę zdejmie dla Ciebie,

Gdy będzie potrzeba poświęci siebie.

Bez zawahania zawsze Cię obroni,

W niebezpieczeństwie swą piersią zasłoni.

Gotów jest oddać śmierci życie swoje,

Aby zapewnić wieczne szczęście Twoje.

Cóż bowiem w życiu jest cenniejszego

Od szczęścia człowieka ukochanego?

To dar jest szczery, dar wzruszający,

To dar ogromny, dar z serca płynący.

Gdy tak się zdarzy przyjmij go proszę

I nie płacz po mnie, bo w górę się wzniosę.

Pójdę Ci miejsce przygotowywać,

Cierpliwie będę Cię oczekiwać.